
ARQUIMEDES E O SEU TEOREMA
Arquímedes de Siracusa(c. 287 a. C. - c. 212 a. C.) foi un matemático, físico, enxeñeiro, inventor e astrónomo grego. Aínda que se coñecen poucos detalles da súa vida, considéraselle un dos científicos punteiros da antigüidade clásica. Entre os seus avances en física destacan as fundamentaciones da hidrostática, a estática e a explicación ao principio da Panca. Recoñéceselle o deseño de máquinas innovadoras, por exemplo, máquinas de asedio e o parafuso que leva o seu nome. Experimentos modernos probaron as afirmacións que mantiñan que Arquímedes deseñou máquinas capaces de levantar barcos de ataque fose da auga e incendiar barcos usando unha serie de espellos.
Fillo do astrónomo Fidias, quen probablemente lle introduciu nas matemáticas, Arquímedes estudou en Alexandría, onde tivo como mestre a Conón de Samos e entrou en contacto con Eratóstenes; a este último dedicou Arquímedes o seu Método. Regresou logo a Siracusa, onde se dedicou de cheo ao traballo científico.
Principio de Arquímedes: todo corpo mergullado nun fluído experimenta un empuxe vertical e cara arriba igual ao peso de fluído desaloxado.
E aqui a historia deste teorema
Conta a historia que Hierón, o antes citado monarca de Siracusa, fixo entrega a un prateiro da cidade de certas cantidades de ouro e prata para o labrado dunha coroa. Finalizado o traballo, Hierón, desconfiado da honradez do artífice e aínda recoñecendo a calidade artística da obra, solicitou a Arquímedes que, conservando a coroa na súa integridade, determinase a lei dos metais co propósito de comprobar se o artífice rebaixáraa, gardándose para si parte do entregado impulsado pola avaricia, a mesma, con seguridade, que ao propio Popin impelía a realizar semellante comprobación.
Preocupado Arquímedes polo problema, ao que non atopaba solución, un bo día ao mergullarse no baño advertiu, como tantas veces con anterioridade, que por mor da resistencia que a auga opón, o corpo parece pesar menos, até o punto que nalgunha ocasión mesmo é sostido á boia sen mergullarse. Pensando niso chegou á conclusión que ao entrar o seu corpo na bañeira, ocupaba un lugar que forzosamente deixaba de ser ocupado pola auga, e adiviñou que o que el pesaba de menos era precisamente o que pesaba a auga que desaloxara.
Dando por resolto o problema que tanto lle preocupou foi tal a súa excitación que, espido como estaba, saltou da bañeira e lanzouse polas rúas de Siracusa ao berro de Eureka! Eureka! (Atopeino! Atopeino!). Procedeu entón Arquímedes a pesar a coroa no aire e na auga verificando que en efecto, a súa densidade non correspondía á que resultase de empregar o artífice todo o ouro e a prata entregados e determinando, en consecuencia, que este estafara ao Rei.
Elías Ruso Gundín e Artai Formoso
bueniiiisimaaaaa!!!
ResponderEliminaresa foto mola moitooo!!
pero o texto...
mola mais o noso.xDD
veña xao!!